Schaarse vergunningen

Heeft u te maken met een schaarse vergunning? 

Schaarse vergunning

In Nederland zijn overheidsvergunningen soms beperkt in aantal. Denk aan exploitatievergunningen voor coffeeshops, speelautomatenhallen, evenementen of horecagelegenheden.

Wanneer het aantal beschikbare vergunningen kleiner is dan het aantal gegadigden, spreken we van schaarse vergunningen. Dit roept complexe juridische vragen op over verdeling, gelijke kansen en transparantie.

Bij Westhoff Van Namen begeleiden wij ondernemers en instellingen bij het verkrijgen, behouden of aanvechten van schaarse vergunningen. Wij adviseren over verdelingsprocedures, bezwaar- en beroepsmogelijkheden. 

 

 

Speelautomatenhalvergunning

Voor het exploiteren van een Speelautomatenhal heeft u ook een exploitatievergunning nodig van de Burgemeester. Deze vergunning geeft de ondernemer het recht om de lokaliteit en inrichting te exploiteren waar kansspelautomaten mogen worden geplaatst. 

Het aantal af te geven vergunningen kan zijn gemaximeerd in de Speelautomatenhal Verordening. Dit zou er mogelijk toe kunnen leiden dat er sprake is van een schaarse vergunning en dat er verdelingsmethodiek moet worden toegepast aan potentiële gegadigden.

Het aantal vergunningen dat in een gemeente wordt verstrekt aan een uitbater van een coffeeshop kan zijn gemaximeerd of een plafond kennen.

Een dergelijk plafond kan er toe leiden dat er sprake is van een schaarse vergunning en dat er een bepaalde verdelingsmethodiek moet worden toegepast door het bevoegd gezag en dat er een eerlijke kans moet worden geboden.

Voor coffeeshops is er daarnaast nog een bijzonder aspect, nu een gedoogverklaring geen recht verleend tot de verkoop. De Opiumwet blijft van kracht en dat zou er voor zorgen dat er geen verdelingsmethodiek hoeft te worden toegepast of dat er geen sprake zou zijn van schaarste. 


Deze vergunning is vereist om een vaste of tijdelijke kraam te mogen plaatsen op een markt. De schaarste ontstaat hier door fysieke beperkingen: er is simpelweg niet genoeg ruimte op een marktplein om alle gegadigden een plek te geven. Daarnaast kunnen gemeenten via hun Algemene Plaatselijke Verordening (APV) een maximumaantal standplaatsen vaststellen. Hierdoor ontstaat een situatie waarin de overheid verplicht is om een verdelingsbeleid te voeren dat voldoet aan het gelijkheidsbeginsel en het transparantiebeginsel.

Een terrasvergunning geeft horecaondernemers toestemming om een terras te exploiteren op openbaar terrein. In stedelijke gebieden is de openbare ruimte schaars, en gemeenten moeten keuzes maken over wie deze ruimte mag gebruiken. De schaarste is hier dus deels natuurlijk (beperkte ruimte) en deels beleidsmatig (regels over verkeersveiligheid, toegankelijkheid en leefbaarheid). De verdeling van deze vergunningen moet objectief en non-discriminatoir plaatsvinden, met duidelijke criteria en een beperkte looptijd.

Deze vergunning is nodig om een boot op een vaste plek aan te leggen, bijvoorbeeld in een haven of aan een kade. De schaarste is hier vooral fysiek: het aantal beschikbare ligplaatsen is beperkt door de infrastructuur en nautische veiligheid. Gemeenten moeten bij het verlenen van deze vergunningen rekening houden met het transparantiebeginsel en het gelijkheidsbeginsel, en mogen vergunningen niet voor onbepaalde tijd verlenen.

 

Een evenementenvergunning is nodig voor het organiseren van een publiek evenement. De schaarste ontstaat hier door beleidsmatige keuzes: gemeenten stellen een maximumaantal evenementen per periode in om overlast, verkeersdrukte en veiligheidsrisico’s te beperken. De verdeling van deze vergunningen moet voldoen aan het gelijkheidsbeginsel, en de criteria moeten vooraf kenbaar zijn gemaakt. Ook hier geldt dat vergunningen niet voor onbepaalde tijd mogen worden verleend.

Parkeervergunningen geven bewoners of bedrijven het recht om te parkeren in gereguleerde zones. In dichtbevolkte gebieden is het aantal parkeerplekken beperkt, wat leidt tot fysieke schaarste. Gemeenten hanteren vaak wachtlijsten of lotingssystemen om deze vergunningen te verdelen. De verdelingsprocedure moet transparant zijn en mag geen onevenredige bevoordeling opleveren voor bestaande vergunninghouders.

Subsidies zijn geen vergunningen in de klassieke zin, maar kunnen wel schaars zijn wanneer er een budgetplafond is. Als er meer aanvragen zijn dan beschikbare middelen, moet de overheid een verdelingsbeleid hanteren dat gelijke kansen biedt. Dit kan via volgorde van binnenkomst, loting of een vergelijkende toets. De verdeling moet voldoen aan het gelijkheidsbeginsel en mag niet leiden tot willekeur.

Een omgevingsvergunning is nodig voor bouwen, verbouwen of het wijzigen van het gebruik van vastgoed. Hoewel deze vergunning op zichzelf niet schaars is, kan schaarste ontstaan wanneer het bestemmingsplan een maximum stelt aan bepaalde functies, zoals het aantal woningen of horecazaken. In dat geval moet ook de omgevingsvergunning voldoen aan de eisen van transparantie, gelijke kansen en beperkte duur. De samenloop met schaarse vergunningen maakt dat ook hier een

Deze vergunning is vereist voor het exploiteren van een seksinrichting. Gemeenten stellen vaak een maximumaantal in vanwege maatschappelijke, ruimtelijke en veiligheidsredenen. De schaarste is dus beleidsmatig. De verdeling van deze vergunningen moet voldoen aan het transparantiebeginsel, en de overheid moet alle gegadigden gelijke kansen bieden om mee te dingen naar de beschikbare vergunningen.